't Is alweer effe geleden, maar dat komt omdat het druk, druk, druk is. U vraagt zich af: hoe kan het dat een 100% huisvrouw met een doodbrave kleine (echt wel) en een vent die graag kookt en niet te lui is om af te wassen het druk heeft? Ewel, daar zijn natuurlijk heel wat verschillende redenen voor, zoals veel te veel plannen, een zieke kleine, visa en paspoorten-toestanden, maar ik richt mij vandaag op de vervelendste/voornaamste: het Amerikaanse supermarkt-systeem.
Ze zeggen wel eens dat Belgen van bonnetjes houden. Ewel, Amerikanen doen dat nog veel meer. Het is echt geen wonder dat er hier programma's ontstaan als "Extreme Coupon-ing" of zoiets. De reden is dat de meeste supermarkten hier in het algemeen echt standaard er twee a drie dollar bijlappen, om er die dan via allerlei onnozele promoties weer van af te halen. (Hierop is Trader Joe's trouwens de aangename uitzondering.)
Zo kun je hier ten eerste maar best van elke winkel waar je inkopen doet een soort 'klantenkaartje' hebben. Een systeem dat wij ondertussen ook wel hebben in de Delhaize en Colruyt en wat nog, maar hier kun je enkel van de "speciale" prijs genieten als je zo'n kaartje hebt. En dan heb je ten tweede de wekelijkse promoties, waarbij de prijs van sommige producten dan gedeeld door twee gaat. Op zo'n moment zijn sommige dingen dan spotgoedkoop (zoals een dollar voor grote tandpastatubes) en zijn andere dan pas betaalbaar (zoals veel zomerfruit en tomaten). En dat het de moeite loont om die dingen toch in de mot te houden, dat had zelfs Frederik door (die hier zelden inkopen doet) na mijn verblijf in het buiten-binnenland. Hij had in de ene winkel (QFC) zonder overdrijven het dubbele betaald voor dezelfde fles olijfolie dan in een andere (Target).
Dit alles zorgt ervoor dat ik ondertussen van alle standaardproducten de prijs ongeveer van buiten weet, dat ik elke week de krantjes van onze verschillende supermarkten uitpluis op zoek naar wat ik deze week moet inslaan en dat ik naar vijf verschillende supermarkten ga, afhankelijk van wat ik nodig heb.
Zo gaan we voor kaas, wijn en bier, melk, deegwaren, rijst en allerlei zoetigheden naar Trader Joe's. U bent natuurlijk reeds vertrouwd met deze supermarkt, omdat een trouwe lezer bent. Zonder deze alternatieve supermarkt met hip imago die veel onder eigen merknaam verkoopt en tot hetzelfde concern als Aldi behoort, zouden wij niet kunnen leven. Helaas is het brood niet lekker en vind je er niet alles wat je nodig hebt.
QFC is nummer twee. Dat is vooral omdat het het dichtste bij is. Staat voor Quality Food Center en dat is terecht. Terwijl je bij TJ's al eens buitenkomt met iets dat toch niet super is, zijn de verse waren hier ook echt vers. Helaas betaal je daar de prijs voor op alle andere producten. Tenzij je natuurlijk wacht tot iets in promotie is. Zoals de volgende vier dagen het geval is, want dat vergat ik nog te vermelden. Naast de wekelijkse promoties heb je ook nog de speciale weekend-promoties, naast de nog specialere weekendpromoties, omdat er een feestdag is! Dit weekend is dat het geval: Labour Day! Vandaar dat ik nu al de hele week wacht om deze namiddag inkopen te gaan doen in deze supermarkt.
Ook nog even de winkels vermelden waar wij niet naar toe gaan, zoals Whole Foods, of nog chiquer: Metropolitan Market of PCC. Dat is nog duurder omdat het dan al helemaal voor de milieubewuste, enkel biologisch, alles organic, en blablabla is. Daar doe ik wat kleinerend over, om niet te moeten toegeven dat dat gewoon te duur voor ons is.
En dan hebben we nog Fred Meyer, Safeways en Target. Safeways zou ik eigenlijk naast QFC moeten ranken. Zelfde inhoud, iets goedkoper, maar de promoties zijn minder spectaculair en het ligt wat verder waardoor ik er niet zo makkelijk kom.
Fred Meyer en Target zijn nog een categorie apart, omdat ze naast eten ook kledij en schoenen en speelgoed enzo van die dingen verkopen. Beide winkels zijn goedkoper dan QFC. Alleen zijn ze allebei even rijden, en hebben ze andere "specialisaties", waardoor je soms toch niet vindt in de ene wat de andere wel heeft. Zo ga ik naar Target voor veel van mijn eigen kleren, de uitgebreide apotheker, de goedkoopste pampers en luierdoekjes, allerhande zeep, zakdoeken, wc-papier, en conserven. Maar voor eten en keukenspullen ben je dan weer beter af in Fred Meyer. Daar koop ik ook onze kampeerspullen, bbq-stuf en dat soort non-food spullen.
Dit zijn mijn standaarwinkels. Je hebt echter nog heel veel andere winkels die ik nog niet ontdekt heb. Er bestaan ook nog heel veel winkels met systemen a la de Macro, waarbij je een lidkaart moet kopen vooraleer je binnen mag. Dat heb ik van horen zeggen. Daar kun je dan in bulk aankopen, maar dat lijkt mij voor ons appartementje dan weer van het goede te veel. Tenzij ik natuurlijk zo'n afschuwelijk plastieken tuinhuis ergens in promotie op de kop kan tikken. U brengt me op ideeen. Hmmmm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten